Wout zijn laatste boodschap aan de kynologie;

De wetmatigheid van oorzaak en gevolg.

Nee het is zeker niet mijn bedoeling om olie op het vuur te gooien, al krijg ik dat binnen de kynologie wel vaker naar mijn hoofd gegooid, doch als het om een goede zaak gaat deert dat mij niet.

Graag wil ik mijn mening verduidelijken over de huidige ontstane situatie in de kynologie rond enkele rassen en wat er mogelijk nog gaat volgen, want “Argus” slaapt nooit. De naam “Argus”staat symbool voor hen die graag willen zien waar je zwakheden liggen en zij zullen daar gebruik van maken om je tot inkeer of tot stoppen te brengen.

Een vaker door mij gebruikte opmerking die ook past in de huidige situatie is, “als je niet wil dat iets in je ras voorkomt en het verschijnsel komt toch voor dan ben je in het begin vergeten in te grijpen”.

Deze inleiding is nodig omdat binnen de kynologie en zeker zij die beleid maken, de boel soms maar wat makkelijk op haar beloop gelaten wordt. Zoiets van ‘het zal wel meevallen’. Ik durf het aan op te stellen, dat heel wat problemen die in onze rashonden voorkomen hadden kunnen worden voorkomen als de keurmeesters hun kennis en kunde betreffende de te keuren rassen beter op orde hadden.
Ook als zij in hun opleiding en inzet als beginnend keurmeesters beter begeleid waren aangaande de eventuele rasspecifieke problematiek.
Veel en vaak heb ik hier in mijn E & B jaren (28 jr) op gewezen en te veel en te vaak werd e.e.a. met een schouderophaling weggewuifd. Nogmaals, als iedere keurmeester bij zijn te keuren rassen de leidende rasstandaard echt zou volgen, daarnaast de problematiek van het betreffende ras alsook die waar de rasvereniging mee bezig is serieus zou nemen, hadden we mogelijk nu niet zoveel problemen gehad.

Keurmeesters hebben de macht om honden te kwalificeren maar ook de macht en de plicht om mindere honden, in welke gradatie dan ook, lager te kwalificeren. Hier bedoel ik mee, dat zij mede moeten sturen in de fokkerij. Dàt is immers een van de basis taken waarom we ooit keurmeesters hebben ingevoerd! Zij behoren te kijken en te oordelen hoe de fokkerij van een bepaald ras ervoor staat en daar via de keuringen en kwalificaties mede sturing aan te geven.

Soms kijk ik wel eens naar andermans keuringen en dan denk ik, heeft men niet in de gaten dat niet alleen zij verstand van honden hebben, maar dat er ook liefhebbers/fokkers zijn die óók zien wat er gebeurd in de ring. En dat zij in hun ogen niet enkel zich zelf maar ook hun collega’s en de gehele kynologie beschadigen en… “Argus” ziet alles.

Als rasverenigingen een fokkersavond of lezing geven over dat stand van het ras en waar wij als keurmeesters voor worden uitgenodigd, zie je vaak enkel zij, die vlak voor een rasexamen zitten, en worden vooral de keurmeesters met daarbij hun kennis gemist. Dit is voor rasverenigingen niet leuk, zij denken de volgende keer dan ook wel tweemaal na om een dergelijke bijeenkomst te organiseren.
Het gaat niet om de aanwezigheid maar juist en vooral om die over en weer noodzakelijk kennisoverdracht!

Nogmaals, fokkers en ook keurmeesters piepen al snel als zij in hun comfortzone worden aangetast. De Raad van Beheer, de overheid, Dierenbescherming en Dier en Recht enz.  zijn dan allemaal snel het kwade genius. Maar ook wij keurmeesters, moeten er altijd van doordrongen zijn dat wij zelf in bepaalde kwesties ook (mede) schuldige kunnen zijn.
Wij kunnen oordelen en veroordelen, ook bij de huidige onder vuur liggende kwetsbare rassen, want geen enkele hond mag last hebben van zijn uiterlijke verschijningsvorm. Ter verduidelijking, dit betreft niet enkel onze nationale keurmeesters, integendeel; dit geldt helaas wereldwijd.

Om filosofisch af te sluiten…
· alle problemen hebben een ontstaan
· alle problemen hebben hun gevolgen
· alle problemen hadden gestopt kunnen worden het is maar net wanneer en hoe we ingrijpen.

Wout Arxhoek
Augustus 2020

Bron: Nieuwsbrief KNK Cynophilia september 2020