Wout Arxhoek, keurmeester rasgroep 7:

De kynologie is in beweging, zeker wat betreft over de kortsnuiten problematiek en het imago van de rashond. Dat dit nu plotseling over ons heen schijnt te komen is mijns inziens het gevolg van een “ach, het zal wel meevallen beleid”.

Daar waar we ooit een toonaangevend voorbeeldland waren als het ging om de kwaliteit van de rashond en keurmeesters, is er hier intern al vaker voor gewaarschuwd dat we inmiddels niet meer als voorbeeld land bekend staan en dat is, denk ik, eenieder wel
duidelijk.

Keurmeesters die nog correct keuren met verantwoordelijkheid naar de hond en zijn ras wordt vaak bestempeld als een slechte keurmeester want de “Verweggistanskeurmeesters” geven veelal veel meer U’s.

Het boekwerk ‘Mooi, mooier en mooist’ was al een duidelijk voorbeeld van een
voortschrijdend inzicht hieromtrent. Ook ben ik nog in het bezit van de syllabus over een studieproject van “exterieurkeuring, gezondheid en welzijnsaspecten” tussen de Raad van Beheer en de Vereniging van Keurmeesters op kynologisch Gebied in Nederland. Hebben wij hier beleid van gemaakt of iets van geleerd of aangetrokken, ik denk dat de meerderheid niet eens het bestaan hiervan weet, ik kom het ook in de opleidingen heel summier tegen.

Als je deze uitkomsten die al ruim 20 jaar bestaan afweegt met de bovengenoemde
problematiek kan ik niet anders concluderen dat we allen; Rasverenigingen, Fokkers,
Keurmeesters, Raad van Beheer en alle beleid uitvoerende verenigingen, behoorlijk
hebben zitten slapen.

Het lijkt wel of dat andere belangen binnen de kynologie boven de belangen van de
rashond zijn uitgegroeid. Mede daardoor lijken we allemaal wel op kleine privaat
bedrijfjes, zo van zorg maar goed voor je zelf, de hond volgt wel. Maar als we zelf niet ingrijpen, dan moet de overheid het wel doen, iemand moet het immers voor het welzijn van de hond opnemen en nu zitten we te piepen.

Er is een oude wijze spreuk

“Als je wilt dat iets niet in je ras voorkomt
en het komt op een gegeven moment toch voor
dan ben je aan het begin vergeten in te grijpen”.

Bron: Cynophilia nieuwsbrief november 2019